'Nou ja, vreemdgaan, vreemdgaan, dat vind ik zo'n groot woord', zegt Twan. 'We hebben alleen een heel klein beetje geneukt. En dan hooguit een keer of drie, misschien vier. Of vijf'. Datzelaar schiet in de lach. Twan speelt met een smartphone.
Dat Twan ruim tegen de dingen aan kijkt wist hij al. De telefoon waar Twan mee speelt is niet zijn enige. Hij heeft er drie. 'Eén voor de zaak, één voor m'n vrouw en m'n snolmobiel', aldus Twan. Die laatste is prepaid en alleen voor zijn scharrels. En wordt om de drie maanden vervangen. Twan heeft niet alleen de attitude en de looks. Als directeur van een groot internationaal reclamebureau heeft hij ook altijd een excuus. En daar maakt hij dankbaar gebruik van.
Maar deze keer weet hij het niet meer. 'Dit voelt anders. Dit is echte liefde. Voor Nicolien voel ik ook gewoon niets meer. En ik heb er geen zin meer in. Allang niet meer'.
'Tja', zegt Datzelaar, 'Eén advies: blijf jezelf. Accepteer jezelf. Zoals je bent. Geen goed of slecht. Dat is de sleutel'. Hij raakt op dreef. Met zijn vinger in de lucht doceert hij: 'In relaties draait het om wederzijds respect. Ooit was ik waar jij nu bent. Ik had een ander. Ik voelde mij schuldig. En ik ging eraan kapot.'.
Datzelaar is harder gaan praten en trekt behoorlijk de aandacht. 'Maar ik bleef toch bij mijn vrouw! De beste beslissing van mijn leven!'. Met een klap zet hij zijn glas op tafel. Andere bezoekers kijken hem aan, maar Datzelaar merkt niets. Ze zwijgen een tijdje.
Dan zegt Twan, zonder een spoor van ironie: 'Zeg, Datzelaar, waarom is Tineke eigenlijk bij je weggegaan?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!