maandag 25 april 2011

Paasbrunch

De spiegel aan het eind van de tafel maakt de kamer groter. Ideetje van Tineke destijds. En vandaag dus extra eenzaam. Veertien lege bordjes in plaats van zeven. Zes links, zes rechts. Eén tussen zijn eigen handen. En één bij zijn spiegelbeeld, ver weg.

Het begon met Eline. Ze voelt zich niet lekker. Kan natuurlijk. Toen Twan. Met scharrel. Of liever, zonder scharrel, want die kwam ook niet. Te lekker weer. 'Liever een proseccootje aan het strand'. Flip is eerste paasdag blijven hangen in Brussel en gaat het niet redden. Na dat telefoontje was Datzelaar zelfs blij dat Tineke dan nog zou komen. Met haar nieuwe vriend. Maar ook die lieten het afweten. Iets met een tuincentrum. Of meubels.

Datzelaar kijkt naar zijn spiegelbeeld. Ver weg. Twee keer de tafel. Treurig. Alleen. Hoorde hij nu maar wat van Eva. Maar ja, hij heeft zelf niet meer gereageerd op haar mail. Of van Daphne. Maar die denkt vast ook niet aan hem vandaag.

Datzelaar kauwt op zijn paasstol. Spoelt na met wijn. Uit de fles. 'Proost', zegt zijn spiegelbeeld. Een traan rolt over zijn wang.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie!