'B U-NIQUE!!!' schreeuwt de poster. Datzelaar heeft ze al vaker zien hangen. Een of andere reclamecampagne. Hij heeft geen idee waarvoor. Het zet hem aan het denken. Of je nou echt uniek wordt door een massaproduct.
Datzelaar vraagt zich ook af waarom uniek zijn zo belangrijk is. Geeft het status? Aanzien? Macht? Identiteit? Toen hij jong was vond Datzelaar iedereen uniek, behalve zichzelf. Later bedacht hij dat hij zelf dan ook wel uniek zou zijn.
Maar dat besef heeft inmiddels plaatsgemaakt voor weer iets anders. Dat uniek zijn maar onzin is. Dat iedereen eigenlijk hetzelfde is. Dezelfde emoties heeft. Dezelfde angsten. Helaas zien niet veel mensen dat, denkt Datzelaar. Of ze zien het eigenlijk wel, maar willen het niet weten.
Soms, heel soms komt Datzelaar iemand tegen die het wel ziet. En zegt. En gewoon is wie hij is. En doet wat hij doet. Hij kent er een aantal. Dat is dus niet uniek. Wel authentiek.
Mooi woord, vindt Datzelaar. Authentiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!