"Wat is je voornemen voor vandaag? - D.", zegt het berichtje. Datzelaar grinnikt. Het SMS-je is dus niet van Eva. Maar van Daphne. Ook goed. Hij kent haar niet zo goed. Tenminste, via internet, dus eigenlijk helemaal niet, beseft hij. Of misschien ook wel, dat weet je maar nooit.
Hij heeft een paar keer met haar gechat. Daar wordt hij altijd vrolijk van. Het klikt wel. Ze lijkt hem wel lief. De eerste keer vertelde hij haar over het afgelopen jaar. Half aangeschoten. Dat Tineke weg was gegaan. Dat hij zijn dochter een tijd niet meer zag. Zijn zoektocht naar zichzelf. Iets te open, maar ze reageerde heel leuk.
Ze stelt goede vragen, vindt Datzelaar. Soms een beetje voorspelbaar. Maar op een leuke manier. Moet ook wel. Ze helpt mensen met problemen. Datzelaar vindt het een sport om af en toe een slimme vraag terug te stellen. En nu krijgt hij van tijd tot tijd een berichtje. Iets om die dag over na te denken. Om even bij stil te staan.
Mijn voornemen voor vandaag, peinst Datzelaar. Met Daphne gaan lunchen? Hij weet dat ze niet zo ver weg woont. Te makkelijk. Te plat ook. Dan weet hij het. "Vandaag wil ik aardig zijn voor iedereen die ik tegenkom. En vooral voor mezelf.", tikt hij in. Zonder mistikken deze keer. "En jij?". Er komt geen antwoord.
Als Datzelaar zijn telefoon weglegt stoot hij de koffiepot om. Wat ben je toch een eikel, zegt hij hardop tegen zichzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!