Vandaag is het weer zo'n dag. Mooi weer, lekker rustig. Vogeltjes fluiten. Datzelaar zou blij moeten zijn. Maar is het niet. Hij voelde het al aankomen. Soms heeft hij dat. Dat zijn hoofd maar door blijft gaan. Iets anders wil. Meer. Minder. Beter. Of juist dat alles hetzelfde blijft. Terwijl je weet dat dat niet kan. Eigenlijk wil Datzelaar vandaag gewoon genieten, maar het lukt hem niet.
Spiritualisten zeggen dat dat de tragiek is van de mens. Niet kunnen omgaan met de veranderlijkheid der dingen. En altijd iets willen. Om zichzelf te bevestigen. Dat je pas echt gelukkig wordt als je ophoudt met willen. Gewoon bent met wat er is. Niet eens blij ermee, want dan wil je weer dat het zo blijft. En wil je dus toch weer iets.
Maar ja, hoe doe je dat, denkt Datzelaar. Er gewoon zijn. Hij zou willen dat hij het wist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!