Het is 3 mei vandaag. Datzelaar heeft het druk. Druk met dingetjes. Van die dingetjes die zo gedaan zijn, als je erover nadenkt. Maar veel tijd in beslag nemen als je ze doet. Lampje ophangen. Plantjes verpotten. Boodschappen doen. Dat soort van dingetjes. Dingetjes waar je niet altijd je volle aandacht bij nodig hebt.
Tussen de dingetjes door spookt 3 mei steeds door het hoofd van Datzelaar. Wat was daar ook al weer mee? 's Avonds weet Datzelaar het opeens. 3 mei is de verjaardag van Anke. Anke, die hij al 22 jaar niet meer gezien heeft. Hij is een paar jaar verliefd op haar geweest toen hij nog op school zat. Maar het werd nooit iets. Gelukkig maar, vindt Datzelaar.
In een bui van oneindige goedheid besluit hij haar een berichtje te sturen. '3 mei. Ik vroeg me de hele dag af wat daar ook alweer mee was. Maar jij bent toch jarig vandaag? In dat geval, gefeliciteerd. Als je jong & verliefd bent laat dat sporen in je geheugen achter kennelijk... tot 22 jaar later, hahaha.'
Over die laatste zin twijfelt hij. Maar ach, we zijn inmiddels allemaal volwassen, denkt Datzelaar. Het is goed bedoeld. Geen bijbedoelingen. Recht uit het hart. Maar goed, hij kent Anke een beetje. Omdat hij toch een beetje twijfelt of dit goed aankomt voegt hij eraan toe: 'En als je niet jarig bent vandaag, dan hoop ik toch dat je een leuke dag hebt gehad! Datzelaar'. Dat moet het maar zijn. Hij drukt op send.
Vijf dagen later krijgt hij een SMS terug. 'Ja. Ik was inderdaad jarig.', zegt het berichtje. Verder niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!