Internet. Een mooi fenomeen, vindt Datzelaar, terwijl hij zijn computer opstart. Hij maakt er veel gebruik van. Voor films. Muziek. Informatie. Geen krant meer, dat is ook prettig. Die grote pagina's. Al zijn die tegenwoordig op tabloidformaat. Iets handzamer, maar nog steeds onhandig.
Het fijnst vindt Datzelaar sociale netwerken. De een voor informatie. Een ander als adresboek. Dat zichzelf bijhoudt! Al vraagt hij zich wel af hoe dat nou gaat als mensen doodgaan. Sluiten de nabestaanden dan hun facebook? En wat nou als die niet weten dat de dode er een had? Voor zover hij weet heeft het hiernamaals nog geen internet. Maar goed, techniek staat voor niets, dus wie weet.
Het levert soms rare situaties op. Vooral bij chats. Als Datzelaar iemand groet. Omdat hij dat leuk vindt. Of iets grappigs wil delen. Soms komt er dan geen reactie. Of de aangesprokene verdwijnt ineens. In het begin dacht hij dan dat hij iets verkeerds gezegd had. Maar het kan aan van alles liggen. Synchronisatie. Slechte verbinding. Even in een ander scherm bezig. Komt even niet uit. Of toch toch iets verkeerds gezegd, je weet het niet.
Een chat beginnen voelt ook raar, vindt Datzelaar. Een schreeuw om aandacht. Of het nou uitkomt of niet. Bij een telefoon heeft de ander nog de keuze: opnemen of niet. Maar bij een chat ben je er gewoon. 'Plop'. Zo op het scherm. Hij maakt zich er niet meer druk over als iemand niet reageert. Al went het nooit.
Hij ziet dat Daphne online is. 'Hoi Dafdepaf', tikt hij. Iets te baldadig misschien. 'Alles goed?'. En weg is ze. Datzelaar zucht. Dat dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!