Misverstanden

Wat doen we toch altijd moeilijk, denkt Datzelaar. Hij is net terug van een meeting. Bij Twan op kantoor. Een slogan bedenken. Voor een communicatiebureau. De ironie.

Er hing een vervelende sfeer. Gezucht van Twans assistente. Twan die het geïrriteerd 'nog één keer' uitlegde. Flip, de eeuwige optimist, maar nu boos achterover. Armen over elkaar. Ze kwamen er niet uit. Ruzie. Het leek Datzelaar één groot misverstand. Wel horen, maar niet luisteren. Wel luisteren maar niet begrijpen. Reageren op wat je denkt dat de ander zegt. Gekrenkte ego's. Gestampte tenen. Datzelaar hield zich maar afzijdig. Het privilege van de freelancer.

Hij kreeg er koppijn van. Besloot om maar naar huis te gaan. Daar staart hij nu wat uit het raam. Mijmert wat voor zich uit. Ineens moet Datzelaar grinniken. Hij heeft hem. SMS-t Twan. 'Twan, dit is hem. Je slogan. Niets meer aan doen!'. Daaronder tiept hij: 'Communiceren? Gedoe creëren!'.

Twans antwoord is kort maar krachtig. 'Datzelaar, je bent een lul'. In één keer is de hoofdpijn weg. Datzelaar lacht. Vandaag wordt een mooie dag.