Toch vreemd, denkt Datzelaar, terwijl hij zich scheert. Soms ken je iemand niet en toch is er herkenning. Alsof je met elkaar verbonden bent, zonder dat je dat weet. Als je iemand hoort praten. Maar vaker nog als je in iemands ogen kijkt. Herkenning in de ogen van een vreemde.
Ogen zijn de spiegels van de ziel, volgens een Jiddisch spreekwoord. In iemands ogen zie je de waarheid, is de algemene uitleg. Maar misschien zijn ogen wel letterlijk spiegels, denkt Datzelaar. Zie je niet die ander, maar jezelf. Helemaal of een stukje. Spiegeling van je eigen ziel in de ogen van een ander. Hoe meer je van jezelf ziet, des te meer herkenning.
Dat zou dan ook bij jezelf moeten kunnen, denkt Datzelaar verheugd. Jezelf zien voor wat je bent. Eens even testen. Maar als hij voor zich kijkt ziet hij twee staalgrijze ogen. Vermoeid, dof en leeg. Bepaald niet wat hij hoopte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!