Zonnegloed

In het schriftje van mama staan ook dingen over vroeger. Over het strand. Waar ze met Datzelaar graag heen ging. Datzelaar heeft er al jaren niet meer aan gedacht. Maar nu dus wel. En ineens realiseert Datzelaar zich wat hij tegenwoordig mist. Niet het strand, of het spelen, of het daar met mama zijn. Wat hij mist is een gevoel. Het gevoel dat je krijgt als je met je blote voeten in het zachte warme zand staat. De wind in je haren. Zout op je huid. Terwijl je probeert tegen de zon in te kijken. De warmte. Het licht. De zonnegloed die je omsluit als een warm bad. Het licht waar je in wilt blijven kijken. Wat je niet kunt, omdat het je dan verblindt.

Passie, dat is het, denkt Datzelaar. Dat gevoel. Dat je met heel je hart en ziel voor iets of iemand gaat. Blind. Dat het niet uitmaakt hoe of wat of waar of wanneer. Omdat elke manier goed is. En passie heeft hij al heel lang niet meer gevoeld. Voor niets. Niemand. In het begin, met Tineke, natuurlijk wel. En toen Eline geboren was. Maar langzaam worden dingen gewoon. Gaat de passie weg. Trekken de vlammen zich terug en smeult het alleen nog, wachtend op nieuwe brandstof. Zuurstof. En als die er niet komen dan dooft het. Blijft er alleen nog as over. Doods en levenloos. Als het vuur gedoofd is, dan komen de wolven, zingen Acda en de Munnik.

En het scheelde niet veel, realiseert hij zich met een schok. Hij hoorde ze al hijgen. Huilen. Voelde hun loerende ogen. Al bleven ze nog even op afstand tot hij nóg zwakker zou zijn. Er waren momenten dat hij ze verwelkomd zou hebben. Als oude vrienden.

Maar die tijd is geweest, weet Datzelaar. Ergens onder de dikke laag as in zijn hart smeult iets. Eline, Daphne en het schriftje van mama hebben net genoeg as weggeblazen om de gloed een klein beetje bloot te leggen. Heel diep verborgen is er iets dat de vlammen weer kan laten oplaaien.

En plotseling bedenkt Datzelaar dat die gloed de zin is van het bestaan. Passie. Niet voor iets. Of iemand. Maar passie voor het leven. Weten dat alles goed is. Ook als het niet goed is. Laat de wolven nog maar even wachten. Op zoek naar brandstof.