'Hoe vond je het zelf gaan?', vraagt de stem aan de andere kant van de lijn. Normaal zou Datzelaar de vraag pareren. Nu niet. 'Wel goed, eigenlijk', antwoordt hij. 'Ik had er wel een goed gevoel bij'. Terwijl hij het zegt kan hij zich wel voor zijn kop slaan. Stom. Weg controle. 'Houd altijd de leiding', echoot de stem van Twan in zijn hoofd. Dan maar de rebound. 'Wat vonden jullie ervan?', probeert hij voorzichtig.
'Wij vonden het helemaal niks', is het antwoord. 'We vonden het gesprek niks, we vonden jouw ideeën niks, we vonden jou niks en samenwerken met jou lijkt ons ook niks'.
Klare taal. Duidelijk. Daar houdt Datzelaar wel van. Maar nu even niet. Verwonderd vraagt hij zich af waarom ze dan toch bellen. Het antwoord komt meteen. 'En je matcht niet met onze kernwaarden', gaat de stem door. 'Wij staan voor groei door openheid, respect en duidelijkheid. We vonden het dus wel zo netjes je dat te laten weten. Het viel ons eerlijk gezegd tegen dat je ons niet zelf even gebeld hebt'.
Datzelaar stamelt een sorry. Communicatie is ook een vak. Hun vak. Ze zijn er ook nog succesvol mee. Het verbaast hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!